w którym nie można pracować na zmiany."
Jodie Picoult'
"Motherhood is a profession
where you can't work in shifts."
Jodie Picoult
Ostatnio w kinie miałam okazję obejrzeć niezwykły, oparty na motywach powieści Eleny Ferrante film wyreżyserowany przez Maggie Gyllenhaal po tytułem "Córka" . Jego głowną bohaterka Leda, matka dwóch dorosłych córek udaje sie na urlop na jedną z greckich wysp. Pewnego dnia w trakcie jej pobytu na plaży gubi się córka młodziutkiej, przebywającej w gronie licznej oraz hałaśliwej rodziny kobiety. Ta sytuacja staje się punktem powrotu do wspomnień związanych z jej własnym macierzyństwem.
Film porusza niezwykle ważny problem baby blues, ale dotyka także innych kwestii związanych z instynktem macierzyńskim jak i samego macierzyństwa w znaczeniu ogólnym. Kobieta w momencie, w którym zostaje matką kobietą być nie przestaje. Wciąż ma swoje pasje, ambicje, karierę zawodową. Jednak często ze względu na dzieci odsuwa je na dalszy plan. Natomiast gdy decyduje się postawić na realizację prywatnych celów oraz pragnień, to często spotyka się z dezaprobatą oraz krytyką otoczenia. Kobieta to w pewien sposób postać tragiczna bo czegokolwiek nie wybierze zawsze jakaś strona ucierpi - albo dzieci, które będą widywać mamę rzadziej, albo praca, gdyż nie będzie w pełni w stanie się jej oddać. Kobieta - matka jednak coś wybrać musi i często decyduje o jej wyborze decyduje cały szereg czynników zewnętrznych. Film pokazuje macierzyństwo takie jakie naprawdę jest. Pełne cudownych chwil spędzonych z dziećmi, ale z drugiej strony także to całe poświęcenie, bezradność, totalne zmęczenie, które często są w aspelcie maciezryństwa pomijane.
Film ten polecam każdej kobiecie, a przede wszystkim każdej matce, która z pewnością będzie potrafiła odnaleźć w nim siebie.
***
Recently, in the cinema, I had the opportunity to watch an unusual film directed by Maggie Gyllenhaal entitled "The Lost Daughter" based on the novel by Elena Ferrante. The main character of Leda, mother of two adult daughters, goes on vacation to one of the Greek islands. One day, during her stay on the beach, the daughter of a young woman, staying with a large and noisy family, is lost. This situation becomes a return point to the memories of her own motherhood.
The film touches upon an extremely important issue like baby blues, and also touches upon other issues related to the maternal instinct and motherhood in a general sense. A woman does not stop to be a woman when she becomes a mother. She still has her passions, ambitions and professional career. However, she often pushes them to the background for the sake of children. When, on the other hand, she decides to pursue private goals and desires, she is often disapproved of by the environment. A woman is, in a way, a tragic figure because whatever she chooses, some side will always suffer - from one side the children who will see their mother less often, from the other her work, because she will not be able to fully devote herself to her. A woman-mother, however, has to choose something, and it is often determined by a whole range of external factors. The film shows motherhood as it really is. Full of wonderful moments spent with children, but on the other hand also all this dedication, helplessness, total fatigue that are often overlooked.
I recommend this film to every woman, and above all to every mother who will certainly be able to find herself in it.
