Inna strona turystyki/ Controversial Tourism - Habitat 67

 "Nie ważne jaki budynek wybudujesz

i w jakich luksusach żyjesz.

Słońce jest jedno dla wszystkich

i wstaje zawsze na wschodzie"

"No matter what building you will build

and what kind of luxuries do you live.

The sun is one for all

and always gets up in the east"

Habitat 67 to kompleks budynków zaprojektowany na wystawę Expo 67 przez Moshe Safdiego w ramach jego pracy dyplomowej. Pełnił on tam rolę pawilonów. Inspirację dla autora projektu stanowiła architektura małych górskich miasteczek Blsikiego Wschodu, Japoni oraz Włoch. Budynek zlokalizowany jest w Montrealu nad brzegiem rzeki Świętego Wawrzyńca.

Habitat 67 is a building complex designed for the Expo 67 exhibition by Moshe Safdi as part of his thesis. It played the role of pavilions there. The author of the project was inspired by the architecture of small mountain towns of the Middle East, Japan and Italy. The building is located in Montreal on the banks of the Saint Lawrence River.

Składa się on z 354 z połączonych na przeróżne sposoby przefabrykobowanych, identycznych żelbetowych elementów tworzących moduły, których wysokość wynosi 12 pięter. W momencie oddania go do użytku liczył on 158 mieszkań o wielkości od 56m2 do 167m2. W efekcie połaczenie niektórych mieszkań ich liczba zmalała do 146.

Każde z nich zajmuje od  dwóch do ośmiu modułów i posiada od jednej do aż trzech kondygnacji. Każde z mieszkań posiada także ogród. W budynku ponadto znajduje sie sześć wind, a przez całą długość kompleksu na niektórych piętrach utworzone są chodniki, które umożliwiają swobodny dostęp do mieszkań.

It consists of 354 of the prefabricated, identical reinforced concrete elements connected in various ways, forming modules, the height of which is 12 floors. At the time of its commissioning, it consisted of 158 apartments ranging in size from 56 m2 to 167 m2. As a result, the connection of some apartments, their number decreased to 146. Each of them takes from two to eight modules and has from one to three floors. Each apartment also has a garden. There are also six elevators in the building, and along the entire length of the complex, there are pavements on some floors, which allow for free access to the apartments.

Ten nietuzinkowy rodzaj struktury miał za zadanie zdaniem architekta połączenie zabudowy o charakterze wielorodzinnym z walorami domku rodzinnego. Każdy z mieszkańców miał bowiem zapewnione poczucie prywatności a także dostęp do ogródka umieszczonego na dachu sąsiadującego modułu. Mieszkania ta oprócz dużo większego poczucia prywatności miały także zapewnić lepszy dostęp do światła, powietrza oraz stworzyć większe poczucie komfortu.

Cały obiekt zajmuje powierzchnię 22tysięcy kilometrów kwadratowych, a jego całkowity koszt pochłonął 17 mln dolarów kanadyjskich. Mimo, że budynek zyskał miano cuda architektury i wzbudził ogromne zainteresowanie, to własnie ze względu na wysoki koszt powstania nie osiągnął sukcesu na większą skalę. 

According to the architect, this unusual type of structure was supposed to combine multi-family housing with the values of a family house. Each of the residents had a sense of privacy and also access to a garden located on the roof of the adjacent module. Apart from a much greater sense of privacy, these apartments were to provide as well better access to light and air and create a greater sense of comfort. The entire facility covers an area of 22,000 square kilometers, and its total cost was 17 million Canadian dollars. Although the building was known as an architectural miracle and aroused great interest, it was due to the high cost of its construction that it did not achieve success on a larger scale.

Moshe Safdi od początku wierzył, że taki rodzaj architektury stworzy ludziom większy komfort mieszkalny. Liczył także, że ten model budownictwa będzie stosowany na szeroką skalę. Niestety koszty mieszkań  okazały się być jednak znacznie wyższe od standartowych lokali na które i tak w czasach kryzysu ekonomicznego i naftowego nie wszystkich było stać.

W 2009 roku ministerstwo kultury uzanało Habitat 67 za obiekt zabytkowy. Sam architekt zarezerwował sobie w nim dwupoziomowy apartament, w którym jednak nigdy nie zamieszkał. Od roku 2018 jest on dostępny dla zwiedzających.

Moshe Safdi believed from the beginning that this type of architecture would create more living comfort for people. He also hoped that this construction model would be used on a large scale. Unfortunately, the cost of flats turned out to be much higher than standard flats which, in times of the economic and oil crisis, not everyone could afford. In 2009, the Ministry of Culture recognized Habitat 67 as a historic building. The architect himself reserved a two-level apartment in it, in which, however, he never lived. It has been available to visitors since 2018.

pictures: internet