"Prawdziwym domem człowieka nie jest budynek,
ale Droga, a życie to podróż, którą należy przejść na piechotę."
/Dan Kieran/
"The real home of man is not a building,
but the Road, and Life is a journey that must be walked on foot. "
/Dan Kieran/
W dzisiejszym poście z serii turystyki kontrowersyjnej zabieram Was do Włoch, a konkretnie do jej stolicy Rzymu. To właśnie na jego przedmieściach znajduje się wybudowany w latach 1975-1984 betonowy blok o długości prawie jednego kilometra. Został on zaprojektowany przez zespół 23 architektów na którego czele stał Mario Fiorentino. W jego wnętrzu znajduje się 1200 mieszkań oraz 6000 pomieszczeń. Przy każdej klatce schodowej umieszczony jest przystanek autobusowy ( łącznie jest ich 5).
In today's post from the controversial tourism series, I am taking you to Italy, and specifically to its capital, Rome. It is in its suburbs that there is almost one kilometer long concrete block built in the years 1975-1984. It was designed by a team of 23 architects headed by Mario Fiorentino. There are 1,200 apartments and 6,000 rooms inside. There are also there bus stops at each staircase (there are 5 of them in total)
Zbudowanie tak wielkiego budynku miało sprzyjać tworzeniu sie więzi pomiędzy mieszkańcami a jednocześnie zapobiec tzw. niekontrolowanemu rozlewaniu sie miasta. Rozrastanie się przedmieść jest bowiem bardzo niekorzystne dla otoczenia. Powoduje konieczność pokonywania sporych odległości, co zabiera czas a jednocześnie szkodzi też środowisku. Twórcy projektu bardzo chcieli, aby życie mieszkańców skupiało się wokół budynku, dlatego powstało tam tyle pomieszczeń. Całe jego czwarte piętro miało być tzw. poziomem handlowym. Dzięki temu mieszkańcy mieli mieć szybki dostęp do różnego rodzaju sklepów, usług, biblioteki, siłowni, placówki medycznej czy przedszkola. Niestety założeń tych nie udało się zrealizować i ostatecznie na piętrze handlowym zamieszkały 64 rodziny.
The construction of such a large building was to foster the formation of bonds between residents and at the same time prevent the so-called the uncontrolled urban sprawl. The expansion of the suburbs is very unfavorable for the environment. It makes a necessity to cover considerable distances, which takes time and at the same time harms the natural environment. The creators of the project wanted very much to focus the life of the residents around the building, which is why so many rooms were created there. Its entire fourth floor was to be the so-called commercial level. As a result, residents were to have quick access to various types of shops, services, libraries, gyms, medical facilities and kindergartens. Unfortunately, these assumptions could not be implemented and finally 64 families moved to the commercial floor.
Osiedle łącznie składało się z 3 budynków. Główny z nich mierzy 986 metrów długości i 37 metrów wysokokści. Idea jego powstania była szlachetna niestety nie znalazła ona zastosowania w praktyce. Powoli zaczęto przenosić tam rodziny sprawiające problemy z innych części Rzymu. Dzięki temu budynek powoli zaczął przeistaczać się w getto. Stopniowo wzrastała przęstępczość oraz bezrobocie. Przebywanie w jego obrębie noca porą jest niebezpieczne.
The estate consisted of 3 buildings. The main one is 986 meters long and 37 meters high. The idea of its creation was noble, unfortunately it was not put into practice. Problematic families slowly moved there from other parts of Rome. As a result, the building slowly began to transform into a ghetto. Crime and unemployment increased gradually. Staying there by night is dangerous.
Budynek, który powstał w duchu modernizmu, od kilku lat popada w ruinę. Na pochyłe dach spada pranie oraz innego rodzaju śmieci. Na podestach, mimo sporej ilośści kwiatów zamiast pachnieć, niestety śmierdzi. Pralnia na poddaszu niszczeje, a z pomieszczeń wspólnych korzysta dziś mało kto.
Il Corviale to kolejny przykład osiedla, które miało być potegą, a niestety upływ czasu sprawił, że stało sie ono jednym z najgorszych adresów w Rzymie.
The building, which was built in the spirit of modernism, has been falling into disrepair for several years. Laundry and other rubbish fall onto the sloping roof. On the platforms, despite the large amount of flowers, instead of smelling, unfortunately it smells badly. The laundry room in the attic is deteriorating, and only few people use the common areas today.
Il Corviale is another example of an estate that was supposed to be a building of dreams, and unfortunately the passage of time has made it one of the worst addresses in Rome.