Turystyka kontrowersyjna/Controversial tourism - Le Lignon

  "Ważne to, ja kocham bloki. 

Jestem im wdzięczny za to, 

że zapewniają mi anonimowość, 

że chronią mnie od międzyludzkich kontaktów."

/Janusz Rudnicki/

"The important thing is, I love the blocks. 

I am grateful to them, 

That they provide me with anonymity, 

That they protect me from interpersonal contacts."

/Janusz Rudnicki/.

Wiem, że trochę mnie tutaj z Wami nie było, ale wracam po blogowej wakacyjnej przerwie. Dzisiaj zachęcam do przeczytania postu z jednej z Waszych ulubionych serii o turystyce kontrowersyjnej. Za kilka dni natomiast pojawi się post z miejsca, w którym byłam w ostatni weekend :-)

Tymczasem zabieram Was do Szwajcarii, a konkretniej do Genewy, gdzie znajdują się blokowiska Le Lignon. Zaliczane są one do najwiekszych budynków zarówno w Europie, jak i na świecie. Kompleks zaprojektowany przez George'a Addora powstał w latach 60-tych, pomiędzy  rokiem 1964  a 1966.  Mierzy 1060 metrów długości a w jego wnętrzu znajduje się 2780 mieszkań. Całość ulokowana jest we wsi Vernier ( należącej do kantonu Genewy). Osiedle składa się z trzech bloków- jednego mniejszego i dwóch 30-piętrowych. Mieszka w nim ponad 6500 osób, co stanowi około 20% ludności całej gminy. Jest jak małe samowystarczalne miasteczko - na jego terenie znajdują się szkoły, sklepy, kościół katolicki, kościół ewangelicki, dentysta, szewc, rzeźnik, przedszkola, poczta, przychodnia lekarska, apteka, boisko sportowe, biblioteka gier, parking, a na jednym z pięter jednego z budynków nawet centrum handlowe. Na dachu jednego z bloków zbudowano także baseny pływackie dla mieszkańców. W pobliżu umieszczony jest także ładny, dość duży park.

 Jeden ze stałych mieszkańców Le Lignon pytany o trudności typowe dla takich miejsc wspomina, że problem z narkotykami jest tutaj podobny jak w innych częściach Genewy. Zdarzają się tutaj drobne przestępstwa, ale z podobnymi  borykają się też inne dzielnice szwajcarskich miast. Niekiedy w mieszkaniach słychać hałas ponieważ młodzi ludzie często urządzają sobie na zewnątrz imprezy. Le Niskie ceny sprawiły, że część migrantów wynajmuje mieszkania. Le Lignon zamieszkują zatem ludzie wielu narodowości, co utrudnia im niekiedy komunikację społeczną.Teren blokowisk jest dość czysty, a część mieszkań może ze swoich okien podziwiać przepiękny widok na szwajcarskie góry. Na osiedlach Le Lignon znajduje się też kilka interesujących murali. 

Szwajcaria nie kojarzy się z wielkimi budynkami oraz blokowiskami, ale także i tutaj możemy je znaleźć.  Są one jednak z pewnością w całkiem dobrym stanie a życie w nich na co dzień może być całkiem przyjemne.

I know I've been away from you here for a while, but I'm back after a blogging holiday break. Today I encourage you to read a post from one of your favorite series on controversial tourism. In a few days, on the other hand, there will be a post from somewhere I was last weekend :-)

Meanwhile, I'm taking you to Switzerland, and more specifically to Geneva, where the Le Lignon apartment blocks are located. They are counted among the largest buildings in both Europe and the world. The complex, designed by George Addor, was built in the 1960s, between 1964 and 1966. It measures 1060 meters in length and houses 2780 apartments. The entire complex is located in the village of Vernier ( which belongs to the canton of Geneva). The estate consists of three blocks-one smaller and two 30-story blocks. It is home to more than 6,500 people, which is about 20% of the population of the entire municipality. It is like a small self-sufficient town - there are schools, stores, a Catholic church, an Evangelical church, a dentist, a shoemaker, a butcher, kindergartens, a post office, a medical clinic, a pharmacy, a sports field, a games library, a parking lot, and even a shopping center on one floor of one of the buildings. A swimming pool for residents has also been built on a roof of one of the blocks. A nice, rather large park is also placed nearby.

When asked about the difficulties typical of such places, one of Le Lignon's permanent residents mentions that the drug problem here is similar to other parts of Geneva. There are minor crimes here, but other neighborhoods in Swiss cities also face similar ones. Sometimes noise can be heard in apartments because young people often have parties outside. Le Lignon's low prices have led some migrants to rent apartments. Le Lignon is therefore inhabited by people of many nationalities, which sometimes makes it difficult for them to communicate socially.The area of the apartment blocks is quite clean, and some apartments can enjoy a beautiful view of the Swiss mountains from their windows. There are also several interesting murals in the Le Lignon housing estates.

Switzerland is not associated with large buildings and apartment blocks, but we can also find them here. However, they are certainly in quite good condition and living in them on a daily basis can be quite pleasant.

photos: internet

Turystyka Kontrowersyjna /Controversial tourism- Karl Marx-Hof building/ budynek Karl-Marx-Hof

 "Czasami czuję się, jakbym była takim budynkiem.

 Ściany stoją, chociaż są zniszczone i brudne, 

ale w środku już nic nie ma. Pusto i ciemno."

"Sometimes I feel like I am such a building.

 The walls are standing, even though they are dilapidated and dirty, 

But there is nothing inside anymore. It's empty and dark."

W dzisiejszym odcinku z serii zabieram Was do 19-tej dzielnicy Wiednia, gdzie w latach 1927-1930 powstawał jeden z najdłuższych bloków mieszkalnych na świecie.  Został zaprojektowany przez Karla Ehna a jego długość wynosi 1100 metrów. Do jego budowy zużyto ponad 24 miliony cegieł. W budynku znajdowały się łącznie 1382 mieszkania, które zamieszkiwane były przez ponad 5000 mieszkańców. Dzięki elewacji w kolorze czerwonym, sprawiał on w momencie oddania go do użytku publicznego, wrażenie sporej architektonicznej fortecy. Kolorystyka dalszej części elewacji ma odcień bladej żółci albo jest jasnoniebieska. Kompleks ten cechuje się bardzo niską  gęstością zabudowy. Wewnętrzny dziedziniec wraz z parkiem, ma ponad 10 000 metrów kwadratowych i stanowi wspólną przestrzeń rekreacyjną. 

Na terenie budynku w momencie powstania działało dość bogate zaplecze komunalne - na jego terenie  znajdowały się biblioteki, ośrodek zdrowia, pralnie, biura, przedszkole, szkoły, restauracje, a nawet łaźnie oraz pralnie. Te ostatnie nie są obecnie użytkowane, a w ich miejscu zbudowano muzeum opowiadające historię tzw. czerwonego Wiednia.Wzdłuż budynku znajdują się aż cztery przystanki tramwajowe. Światło dzienne oraz elektryczność były standardem od samego początku powstania tej modernistycznej, mieszkalnej twierdzy. Mieszkania te posiadały także balkony, które w latach 30-tych były typowe raczej dla mieszkań klasy średniej i bogatej, aniżeli robotniczej, dla której kompleks ten przede wszystkim powstał. 

Zatem, jeśli jesteście fanami architektury i kiedykolwiek będziecie mieli okazję pojechać do Wiednia to zdecydowanie warto ten budynek zobaczyć na własne oczy, zwłaszcza, że jest on traktowany także jako obiekt historyczny, który odegrał swoją rolę podczas II Wojny Światowej.

***

In today's episode in the series, I take you to Vienna's 19th district, where until 1927 to 1930 was built one of the longest residential blocks in the world.  It was designed by Karl Ehn and its length is 1,100 meters. More than 24 million bricks were used in its construction. The building contained a total of 1,382 apartments, which were inhabited by more than 5,000 residents. Thanks to its red-colored facade, it gave the impression of a sizable architectural fortress when it was put into public use. The color scheme of the rest of the facade is a shade of pale yellow or light blue. The complex is characterized by very low-density housing. The inner courtyard, including the park, is more than 10,000 square meters and is a common recreational space. 

At the time of its construction, the building was home to quite extensive community facilities - there were libraries, a health center, laundries, offices, a kindergarten, schools, restaurants and even bathhouses and laundries. The last two of them are now out of use, and in their place has been build  a museum telling the story of so-called Red Vienna. Along the building there are as many as four streetcar stops. Daylight and electricity were standard from the very beginning of the construction of this modernist residential fortress. The apartments also had balconies, which in the 1930s were typical of middle-class and wealthy apartments rather than the working class for whom the complex was primarily built. 

So, if you are a fan of architecture and ever have the opportunity to go to Vienna it is definitely worth seeing this building with your own eyes, especially since it is also treated as a historical building that played its role during World War II.

• 
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
• 
  
• 
  
  
  
  
  
• 
  

photos: internet

Controversial tourism - Turystyka kontrowersyjna - Cemetery slums in Navotas/ Slums cmentarny w Navotas

 "Nie dostał od życia niczego 

dzięki społecznej pozycji rodziców."

/A.Domosławski/

"He didn't get anything from life 

thanks to the social position of his parents."

/A.Domosławski/.

W kolejnym odcinku cyklu z zakresu turystyki kontrowersyjnej zabiorę Was na Filipiny do znajdującego się w obrębie Manili - Navotas. Znajdują się tutaj znane, ulokowane na cmentarzu slumsy, które stały się domem dla tych, którzy nie potrafili znaleźć innego miejsca do życia. Mieszkają tutaj ludzie bardzo biedni, ale także bardzo religijni. W oczach turystów, którzy zapuścili się do tego cmentarnego zakątka, sprawiają wrażenie nieco nieśmiałych oraz zakłopotanych, ale jednocześnie też często przy tym bardzo życzliwych. 

In the next episode of my series on controversial tourism, I will take you to the Philippines to Navotas, located within Manila. Here you will find the well-known, cemetery-located slums that have become home to those who have been unable to find another place to live. Very poor  but also very religious people live here. In the eyes of tourists who venture into this cemetery corner, they give the impression of being somewhat shy and embarrassed, but at the same time often very kind.

Mieszkańcy Navotas bardzo często, jeśli tylko mają taką możliwość, zajmują się niskopłatnymi pracami takimi jak segregacja śmieci czy prowadzenie rykszy. Część z nich pracuje jako opłacani przez rodziny zmarłych  dozorcy i odpowiada za utrzymanie grobów ich najbliższych. Niektórzy sprzedają kwiaty,  czy rzeźbią kamienne nagrobki. Na co dzień jednak żyją na bardzo niskim poziomie, w otoczeniu niemiłosiernego smrodu, sterty śmieci, kałuży odchodów. Wielu  spośród nich uważa jednak, że życie na cmentarzu jest lepsze, aniżeli bycie całkowicie bezdomnym, bo w ten sposób posiadają chociaż namiastkę domu.

Residents of Navotas very often, if they have the opportunity, engage in low-paying jobs such as sorting garbage or driving rickshaws. Some work as caretakers paid by the families of the deceased and are responsible for maintaining the graves of their loved ones. Some of them sell flowers or carve stone tombstones. On a day-to-day basis, they live at a very low level, surrounded by an unmerciful stench, piles of garbage, and puddles of excrements. Many of them, however, believe that life in a cemetery is better than being completely homeless, because this way they have at least a substitute for a home.

Cmentarne slumsy istnieją tu od lat 50-tych. Na ich terenach zamieszkują całe pokolenia rodzin. Stanowią dom dla około 800 rodzin, czyli mniej więcej 6000 mieszkańców, przebywających na co dzień w sąsiedztwie milionów zmarłych. Mieszkańcy slumsów zwykle śpią w szałasach zbudowanych na szczytach grobów lub wewnątrz samych mauzoleów. Nocleg oczywiście jest całkowicie bezpłatny, jednak mieszkańcy pozbawieni są czystej bieżącej wody, elektryczności czy kanalizacji.

Cemetery slums have existed here since the 1950s. Generations of families have lived in their areas. They are home to about 800 families, or roughly 6,000 residents, residing daily in the vicinity of millions of dead people. Slum dwellers usually sleep in shacks built on top of the graves or inside the mausoleums themselves. Accommodation is, of course, completely free, but residents are deprived of clean running water, electricity or sanitation.

Głównym problemem mieszkańców tych niezwykłych slumsów są brutalne, często krwawe naloty Filipińskiej Policji Narodowej ( w skrócie PNP). Odbywają się one za zgodą rządzących pod przykrywką narkotykowej wojny. Władze bowiem uważają, że przestępczość jak i narkotyki są na cmentarzach bardzo powszechne. Faktem jest, że garstka mieszkańców, aby utrzymać swoje rodziny prowadzi przestępcze życie, jednak większość mieszkańców trzyma się od tego z dala. Od czerwca 2016 na terenie cmentarnych slumsów w wyniku narkotykowej wojny życie straciło kilka tysięcy osób.

The main problem for residents of these unusual slums is the brutal, often bloody raids by the Philippine National Police ( PNP for short). They take place with the approval of those in power under the guise of a drug war. This is because the authorities believe that crime as well as drugs are rife in the cemeteries. It's a fact that a handful of residents live a criminal life to support their families, but most residents stay away from it. Since June 2016, several thousand people have lost their lives in the cemetery slums as a result of drug war.

Filipiny to kraj, w którym aż 18 milionów mieszkańców ma na przeżycie mniej niż  $1,25 dziennie. To także kraj, gdzie tuż obok, tych, którzy zmuszeni są żyć poniżej ludzkiej godności i zamieszkiwać na cmentarzach, powstają wygodne, ekskluzywne kurorty stanowiące całkowity kontrast tego, z czym na co dzień muszą mierzyć się mieszkańcy tego kraju.

The Philippines is a country where as many as 18 million residents have less than $1.25 a day to survive. It's also a country where right next door, those who are forced to live below human dignity and live in cemeteries, are building comfortable, upscale resorts that are a complete contrast to what the country's residents have to face on every single day.

zdjęcia/ pictures : internet

Turystyka kontrowersyjna/ Controversial tourism - Kibera, czyli slumsy Afryki/ Kibera - slums of Africa

"Życie jest bankietem. 

Tragedią tego świata jest, 

że większość umiera na nim z głodu. "

"Life is a banquet.

The tragedy of this world is

that most of them starve to death on it. "

Dzisiaj zapraszam Was na krótki przerywnik z serii turystyki kontrowersyjnej i zabieram Was moi drodzy czytelnicy do Afryki, a konkretniej do znajdującej się w Nairobi dzielnicy slumsów Kibera. Stanowi ona największą dzielnicę biedy w Afryce Wschodniej. Na jej terenie mieszka łącznie około 800 tysięcy mieszkańców, z czego większość stanowią dzieci poniżej 15 roku życia. Około 20% jej ludności zarażona jest wirusem HIV. Domy, w których mieszka miejscowa ludność, mają zwykle około 9 metrów kwadratowych. Sama Kibera podzielona jest wewnętrznie na 13 małych wiosek. 

Today I invite you to a short interlude in the series of controversial tourism  and  I take you my dear readers to Africa, more specifically to the Kibera slum district located in Nairobi. It constitutes the largest poverty district in East Africa. It has a total population of about 800,000, most of whom are children under the age of 15. About 20% of its population is infected with HIV. The local population's houses are usually about 9 meters square. Kibera itself is divided internally into 13 small villages. 

Słowo "Kibera" w języku afrykańskim oznacza "dżungla". Powstała ona na początku XX wieku, kiedy to władze brytyjskie stworzyły tam, w podziękowaniu za wierną służbę w oddziałach King's African Rifles, osadę dla nubijskich żołnierzy i ich rodzin. Dało to początek, będącej jednym z najwiekszych slumsów Afryki Kiberze. Weterani oraz ich rodziny otrzymały pozwolenia zamieszkania oraz budowy domów na jej terenie. Nie otrzymały jednak żadnych formalnych, ani urzędowych aktów własności. Dlatego też, z tych powodów obecnie to głównie rząd jest właścicielem całej ziemi na jej obszarze. Jedynie 10% mieszkańców ma prawa do swoich domów- szałasów. Pozostała część natomiast to tylko zwykli lokatorzy bez żadnych praw.

The word "Kibera" in the African language means "jungle." It was established in the early 20th century, when British authorities created a settlement there for Nubian soldiers and their families as a thank you for their faithful service in the King's African Rifles units. This gave rise to Kibera, which is one of Africa's largest slums today. The veterans and their families were given permits to live and build houses in its area. However, they did not receive any formal or official property deeds. Therefore, for these reasons, it is now mainly the government that owns all the land in its area. Only 10% of the residents have rights to their shack houses. The rest of them are just ordinary tenants without any rights. 

W całej dzielnicy panują bardzo złe warunki sanitarne.  Mieszkańcy muszą się zmagać z brakiem kanalizacji czy wywozu śmieci. W większej części Kubery nie ma bowiem dostępu do toalet. Latryna, a konkretniej pojedyncza dziura w ziemi bywa wspólna nawet dla 50 domów-szałasów. Gdy w całości się ona zapełni wówczas do jej opróżniania zatrudniani są chłopcy, którzy wyrzucają jej zawartość do pobliskiej rzeki. Do niedawna Kibera nie miała także dostępu do wody i jej mieszkańcy musieli pobierać ją z pobliskiej tamy w Nairobi. Woda ta jednak nie była czysta i przyczyniała się do rozwoju chorób takich jak  tyfus oraz cholera. Obecnie, dzięki pomocy, do Kibery prowadzą dwa rurociągi wodociągowe, dzięki nim za drobną opłatą rezydenci zyskali dostęp do czystej wody pitnej. Na terenie slumsu nie ma także często  elektryczności - ma do niej dostęp zaledwie 20% jej całego obszaru. 

Sanitation conditions are very poor throughout the district.  Residents have to contend with a lack of sewage or garbage collection. Indeed, there is no access to toilets in most parts of Kubera. A latrine, or more specifically, a single hole in the ground is sometimes shared by up to 50 shack houses. When it becomes completely full then boys are hired to empty it and dump its contents into the nearby river. Until recently, Kibera also had no access to water and its residents had to take water from a nearby dam in Nairobi. However, this water was not clean and contributed to the development of diseases such as typhoid and cholera. Now, thanks to aid, two water pipelines run to Kibera, thanks to which residents have gained access to clean drinking water for a small fee. The slum also often lacks electricity - only 20% of its entire area has access to it. 

W Kiberze nie ma także szkół, rządowych klinik czy szpitali. Leki oraz inne środki medyczne zapewniają wyłącznie organizacje charytatywne oraz kościoły. Na terenie slumsu poziom bezrobocia sięga 50%, co sprawia, że wielu jej mieszkańców sięga po tani napar alkoholowy zwany Changaa. Jest on bardzo silny (ma aż 50% alkoholu) i charakteryzuje się wysoką zawartość metanolu. Część rezydentów sięga także po narkotyki oraz wącha klej. To wszystko przyczynia się do rozwoju przemocy, przestępczości czy gwałtów.

There are also no schools, government clinics or hospitals in Kibera. Medicines and other medical supplies are provided only by charitable organizations and churches. In the slum area, the unemployment rate is as high as 50%, causing many of its residents to reach for a cheap alcoholic brew called Changaa. It is very strong (it has as much as 50% alcohol) and has a high methanol content. Some residents also turn to drugs and sniff glue. All this contributes to violence, crime or rape.

Trudny dostęp do środków antykoncepcjnych sprawia, że około 50% dziewczyn w wieku 16-25 zamieszkujących Kiberę zachodzi w ciążę. Większość z nich jest oczywiście niechciana, co przyczynia się do rozwoju aborcji, która w takim miejscu jak Kibera jest szczególnie niebezpieczna ( brak odpowiednich warunków oraz narzędzi do jej przeprowadzenia).

Difficult access to contraceptives causes about 50% of girls aged 16-25 living in Kibera to become pregnant. Most of them are, of course, unwanted, which contributes to the development of abortion, which is particularly dangerous in a place like Kibera ( lack of proper conditions and tools to make it).

Kibera zyskała rozpoznawalność za sprawą nakręconego na podstawie powieści filmu po tytułem "Wierny Ogrodnik". Wówczas to wiele organizacji postanowiło pomóc mieszkańcom w polepszaniu ich warunków życia. Jednocześnie spowodowało to także wzrost tzw. turystyki slumsowej na jej obszarze. Niestety nie zawsze trzyma się ona zasad etyki i poszanowania w stosunku do zachowania praw do prywatności jej mieszkańców. Mimo naprawdę trudnych warunków życia, warto wskazać pozytywne starania w dążeniu do zmian na jej terenie samych jej mieszkańców, którzy we współpracy sami ze sobą tworzą szkoły, sierocińce, kluby artystyczne czy zajęcia sportowe dla nie pozbawionej zajęcia młodzieży.

Kibera gained recognition with the film based on the novel after the title "The Faithful Gardener." At that time, many organizations decided to help residents improve their living conditions. At the same time, it also caused the growth of so-called slum tourism in its area. Unfortunately, it does not always adhere to the principles of ethics and respect in preserving its residents' privacy rights. Despite the challenging living conditions, it is worth pointing out the positive efforts in pursuing change in its area by its residents, who, in cooperation with themselves, create schools, orphanages, art clubs, or sports activities for youth who are not deprived of activities.